{Zamykając oczami matka wpatruje się w światło księżyca. Jej umysł jest pełen obrazów o jej dzieciach. Ona marzy, by pomóc im, by ich ochronić szczęściem.
- W nocy
- czuje wolność
Możliwości te są ciekawe, bo dają jej siłę na nowy tygodzień.
Szepty nocy, opowieści mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie Penisy masturbujące wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu ciemnej
W głębi nocy, gdzie gwiazdy znikają i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się sekret starożytnych magii.
Światło łamie się na cieniu _obietnicy_ nieba, a szept wiatru _niosą_ tajemnice.
Wtejże__ ciemności,
w blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
W mroku nocy, kiedy światło księżyca, nasza dusza znika.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zacierają w rozbłysku księżyca.
Wtedy|To jest czas, kiedy możemy wyjawić.
Lasy naszymi uczuciami.
To czas, kiedy głosy przeszłości rozbudzają w duchach.
w świetle pełnej księżyca, odkrywamy ją raz jeszcze
Matka w półmroku, pełna mocy słonecznej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, głębokie, przenikają mrok, odbijając blask starożytnych tajemnic. W jej szary włosach tkwią wiry energii, pulsowanie na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest strażnikiem, pełna mocy, która może zarówno osaczyć.
Jej uśmiech, cienki, to obietnica siły, a jej spojrzenie odważne - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem pokornego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją szarą energią.
Oto niektóre z jej potęg:
- wizje
- modlitwa
- moc
Moje mama - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej domku. Słońce schowało się za horyzontem, a księżyc błyszczał jasnym świtem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb ciemnego świata, jej oczy migotały jak odbite srebra.
- czuła się jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna mocy
- Jej czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny chmurka